Tres osiños e dúas femias viven na parte leonesa, e veciños do cordal de Seoane descobren máis pegadas
O censo oseiro é optimista sobre o progreso do oso en Galicia, pois na parte leonesa dos Ancares localizáronse dúas femias cunha e dúas crías, respectivamente, cando nos últimos anos só paría unha cada dous anos. «As expectativas son boas -di Guillermo Palomero, director da Fundación Oso Pardo (FOP)-, porque os animais tiveron moita comida otoñal, de hayucos ou castañas, e iso está relacionado cun bo ciclo reprodutor». Ademais, veciños do Courel descubriron pegadas dun adulto nunha pista do cordal que comunica con Pedrafita.
A actividade é aínda baixa tras a hibernación, pero coas dúas femias «espéranse este ano máis visitas a Galicia», segundo Palomero. As osas expanden a especie ao ocupar novos territorios de cría, mentres que o tránsito de machos é habitual. A organización SOS Courel informou a Ef e que veciños de Froxán descubriron gran cantidade de pegadas nas devesas da montaña. Fotografounas Vitorino Regueiro, e Palomero di que son o rastro dun oso de mediana idade, dos que se moven polo cordal entre o alto Sil e a montaña luguesa ata Ourense, pois os gardas da Xunta non detectaron presenza permanente.As dúas osas paridas alegran aos conservacionistas, máxime cando unha é prolífica: xa alumou tres osiños no 2007. O malo son as baixas de tres machos caídos por distintos motivos nos últimos anos. Do nova oso que vagaba ferido no oriente lugués cun lazo de aceiro aprisionándole o corpo, nada máis se soubo. Non se atoparon os seus restos e témese o peor. Tampouco se aclarou a morte por disparo dun gran oso en Burbia, no parque ancarés. Foi un balazo certeiro de alguén que coñecía as súas rutas.
Elevar o valado da A-6
Respecto ao oso atropelado por un camión na autovía A-6, en Veiga de Valcarce, non se tomou medida correctora algunha. A FOP estudou os pasos de fauna na zona e di que o valado perimetral da A-6, do mesmo xeito que o da autoestrada que conecta Asturies con León, non impide que crucen os osos, nin os dirixe cara aos pasos baixo a vía. «é un valado perimetral moi baixiño, entre 1,2 e 1,5 metros, e aínda máis baixo xunto aos túneles e viadutos, onde apenas levanta 1,10 metros, escaso para parar un animal, excelente trepador. Hai que levantala máis de dous metros e instalarlle un voladizo», di a FOP, que enviou un escrito ao Ministerio de Fomento. Tal como fíxose nos Ancares, a mellora forestal do Courel, desfragmentando bosques coa plantación de especies autóctonas, é outra tarefa pendente para mellorar o hábitat.Esta fundación vai distribuír un manual sobre o adestramento de mastines que protexen rabaños en zonas con osos e lobos. Cren que será útil aos gandeiros para que poidan evitar incidentes.
É un animal de marca, un reclamo"O oso é un animal de marca, sinónimo de calidade para unha comarca e de desenvolvemento rural", afirma o presidente da Fundación Ouso Pardo, Guillermo Palomero. A criterio deste experto, "a presenza do oso pardo nunha zona determinada é sinónimo de calidade ambiental, de biodiversidade, que axuda ao desenvolvemento rural", subliña. Para Palomero a presenza de plantígrados nunha zona, como puiden ser O Courel, recoñecido como hábitat potencial desta especie, é un recurso importe, un atractivo turístico que suma e move a moita xente amante da natureza. Por iso é polo que avogue e recomende aos xestores destes espazos que arbitren a protección e mellora dese hábitat potencial do oso .
Na zona dos Ancares algo está a fallar
O ecoloxismo social que defende Bispo non está a fornecer efecto nos Ancares. «A conexión entre ecoloxismo e veciños e propietarios deber valorar, e a min preocúpame ver nos Ancares esa discrepancia entre ambos porque hai algo que non está a funcionar ben. En moitas ocasións que se pon de manifesto esa discrepancia ou problema é que nós non sabemos conectar ben porque non fondo non hai contradiccións, xa que vos veciños valoran e conservaron aquelo, por iso entre todos debemos ser capaces de poñelo en valor».
No hay comentarios:
Publicar un comentario